صاحب: درهای مراکز خدماتی روی افراد سندرم داون باز شود
تاریخ انتشار: ۱۹ اسفند ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۹۱۸۷۸۴
مدیرکل سلامت شهرداری تهران گفت: گلهای زیبایی در جامعه ما وجود دارد که ممکن است در ظاهر دارای اختلال یا معلولیتی باشند اما، این افراد توانمندیها و ویژگیهایی دارند که باید آن را شناخت و برای بروز و ظهور بیشتر آن در جامعه تلاش کرد.
به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، حمید صاحب در مراسم گرامیداشت روز جهانی سندرم داون که با حضور اعضای انجمن سندرم داون در تالار ایوان شمس برگزار شد، افزود: فرزندان دارای سندرم داون به مراقبت و نگهداری بیشتری نیاز دارند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی با بیان اینکه مادران و پدرانی که فرزندان دارای معلولیت دارند اسوههای صبر هستند گفت: عالم جسمانی در ذات خود نقص دارد و بزرگی و توسعه انسانی و تعالی انسانی به مدیریت این نواقص است. اگر کسی میخواهد بزرگ شود و تعالی میخواهد باید بتواند در این صحنهها صبورانه زندگی کند.
صاحب با بیان اینکه دلسوزان اجتماعی و فعالان این عرصه نیز از جمله افرادی هستند که باید از آنان حمایت کرد، اضافه کرد: شهرداری وظیفه سازمانی خود میداند از افرادی که به شکل داوطلبانه و اخلاقی به افراد دارای معلولیت و نیز فرزندان دارای سندرم داون حمایت میکنند، پشتیبانی کند.
به کلیشهها پایان دهید
مدیرعامل کانون خیریه سندرم داون ایران نیز در این مراسم گفت: روز جهانی سندرم داون هر ساله مصادف با یکم فروردین است و با توجه به اینکه این روز تعطیل است، بنابراین روز ملی سندرم داون را در نیمه دوم اسفندکه ماه آگاهی رسانی به جامعه ایرانی درباره این اختلال است برگزار میکنیم.
پوراندخت بنیادی با اشاره به شعار امسال جامعه سندرم داون به کلیشهها پایان دهید است، ادامه داد: برخلاف تصوری که میگوید همه افراد دارای اختلال سندرم داون یکسان و یکنواخت هستند، آنها هم مانند دیگر افراد تفاوتهای فردی دارند.
وی افزود: خواهان این هستیم که به عنوان شهروندان درجه یک شناخته شوند. باید اماکن ورزشی، استخرها و باشگاهها برای تمامی آنان بدون مانع باز باشد و به شکل رایگان آنها را بپذیرند.
مدیرعامل کانون خیریه سندرم داون با بیان اینکه مسولان شورای شهر وعده داده اندکه سال آینده تمام باشگاهها و اماکن ورزشی برای فرزندان دارای اختلال سندرم داون رایگان شود، ادامه داد: سال گذشته کانون سندرم داون ساختمان بهشت امام رضا (ع) منتقل شده است و یک مجموعه ورزشی نیز در روزهای جمعه به شکل رایگان در اختیار فوتبالیستهای دارای اختلال سندرم داون قرار گرفته است.
بنیادی به اقدامات انجام شده این انجام در یک سال گذشته اشاره کرد و گفت: در مسابقات فوتسال از میان ۱۱ تیم عنوان سوم را کسب کردیم. علاوه بر این میزبان پنجمین جشنواره ورزشی کشور در چند رشته در تابستان آینده خواهیم بود. با شرکتهای خصوصی برای آموزش و ارتقای وضعیت آموزشی افراد خانواده توافقاتی امضا و بستههای آموزشی به ارزش ۱۵ میلیون تومان به اعضای خانواده که دارای فردی با اختلال سندرم داون هستند به شکل رایگان اعطا میشود.
حمایت شهرداری از قهرمانان سندرم داون
معاون فرهنگی و اجتماعی شهرداری منطقه ۲۲ نیز گفت: در سال گذشته مجموعه مدیریت شهری در این منطقه در کنار اقداماتی که برای شهروندان داشته اند به فرزندان دارای این اختلال نیز خدمات مورد نیاز آنان را ارایه کرده است.
حامد خداوردی افزود: فرزندان دارای سندم داون برای معرفی استعددها و توانمندیهای خود به رویدادها و المپیادهای ورزشی داخلی و خارجی اعزام شدند. تیمهای اعزامی با حمایت شهرداری منطقه برای کشورمان در رقابتهای جهانی موفق به کسب مدال شدهاند.
مناسب سازی معابر در اولویت برنامههای شهرداری
معاون فرهنگی و اجتماعی شهرداری منطقه ۱۸ نیز گفت: هیچ محلهای در این منطقه وجود نداردکه در سال جاری عملیات عمرانی برای بهبود تردد افراد دارای معلولیت در آن انجام نشده باشد.
یوسف مقدمی افزود: در بعد روحی و فعالیتهای فرهنگی نیز تلاش ما در اداره سلامت شهرداری منطقه ۱۸ بر این بوده است که کانونهای افراد دارای معلولیت شکل بگیرند و زمینه را برای توسعه ارایه خدمت به افراد واجد شرایط فراهم کنند.
نیازمند تولید محتوا برای فرهنگسازی هستیم
بازیگر حوزه کودک و نوجوان و سفیر انجمن سندرم داون نیز گفت: هنوز راه نرفته بسیاری برای عادیسازی حضور افراد دارای اختلال سندرم داون در کشور باقی مانده است.
حمید گلی با اشاره به اینکه فرهنگسازی نیازمند تولید محتوای موثر است، افزود: در برنامههای کودک سعی کردهایم در کنار برنامههای عادی، فرهنگ سازی کنیم و کاری کنیم که افراد طرد نشوند و مورد ترحم قرار نگیرند.
منبع: خبرگزاری دانشجو
کلیدواژه: فرزندان دارای دارای معلولیت شهرداری منطقه افراد دارای
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۹۱۸۷۸۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
اختلال ترس از فراموش شدن چیست؟
به گزارش گروه اجتماعی ایسکانیوز، بیشتر مردم امیدوارند که عزیزانشان از آنها به نیکی یاد کنند و طبیعی است که گهگاه نگران فراموش شدنشان باشند. اما برای برخی، ترس از فراموش شدن یا نادیده گرفته شدن را می توان به عنوان یک فوبیا در نظر گرفت.
بیشتر بخوانید: تله فوبیا یا اضطراب تلفن چیست؟آتازاگورافوبیا ترس غیرعادی از به یاد ماندن است. همچنین می تواند شامل ترس از فراموش کردن کسی یا چیزی باشد. اگر ترس شما شامل فراموش شدن توسط یک فرد یا گروه اجتماعی خاص باشد، ممکن است بخشی از یک نوع فوبیای اجتماعی در نظر گرفته شود.
این مقاله به ویژگیهای ترس از فراموشی و همچنین علل، علائم و گزینههای درمانی این فوبیا میپردازد.
تعریف ترس از فراموش شدنآتازاگورافوبیا ترس شدید یا غیرمنطقی از فراموش شدن یا فراموش کردن کسی یا چیزی است؛ همچنین ممکن است شامل ترس از نادیده گرفته شدن یا جایگزین شدن باشد.
در برخی موارد، این وضعیت را می توان بخشی از فوبیای اجتماعی در نظر گرفت. تخمین زده می شود که ۱۵ میلیون آمریکایی با یک فوبیای اجتماعی زندگی می کنند. فوبیای اجتماعی زمانی است که ترس غیرمنطقی از قضاوت یا طرد شدن در یک موقعیت اجتماعی خاص دارید.
افراد مبتلا به آتازاگورافوبیا ممکن است اضطراب، استرس، یا وحشت ناتوان کننده ای را تجربه کنند که فقط به این فکر می کنند که فراموش می شوند. شما همچنین ممکن است علائم فیزیکی اضطراب مانند حالت تهوع، ضربان قلب سریع یا حتی یک حمله پانیک تمام عیار را هنگام مواجهه با ترس خود تجربه کنید.
ترس از فراموش شدن نیز ممکن است با نگرانی های خاص در مورد از دست دادن حافظه، مانند ترس از ابتلا به بیماری آلزایمر یا زوال عقل مرتبط باشد. این ترس ممکن است در حین مراقبت از فردی با این وضعیت ایجاد شود.
علائم آتازاگورافوبیا چیست؟
مانند بسیاری از فوبیاها، ترس از فراموشی می تواند با علائم روحی و جسمی همراه باشد. افراد مبتلا به آتازاگورافوبیا اگر واقعاً در یک موقعیت اجتماعی فراموش شوند یا نادیده گرفته شوند، یا زمانی که با فکر فراموش شدن یا فراموش کردن کسی یا چیزی مواجه شوند، ممکن است علائمی خاص را تجربه کنند.
علائم آتازاگورافوبیا ممکن است شامل موارد زیر باشد:ترس و اضطراب بیمارگونه زمانی که نادیده گرفته می شوند یا فراموش می شوند یا درک می کنند که ممکن است فراموش شوند.
دلهره و اضطراب شدید فقط به فکر فراموش شدن
اضطراب شدیدی که با خطر واقعی فراموش شدن تناسب ندارد
تجربه احساس فاجعه یا عذاب قریب الوقوع در مواجهه با موقعیتی که نگرانی از دست دادن حافظه یا فراموش نشدن را برمی انگیزد.
حالت تهوع یا ناراحتی شکمی
مشکل در خوابیدن
اجتناب از موقعیتهای اجتماعی که در آنها احتمال فراموشی یا نادیده گرفته شدن وجود دارد
درد ناشی از تنش در نواحی خاصی از بدن
وحشت زدگی
علل آتازاگورافوبیا چیست؟فوبیا باعث واکنش استرس فرد می شود که به عنوان پاسخ جنگ یا گریز نیز شناخته می شود. دلایل متعددی وجود دارد که این پاسخ استرس ممکن است با ترس از فراموش شدن ایجاد شود، از جمله:
ژنتیک: ژنهای خاصی که توسط والدین بیولوژیکی منتقل میشوند نقش مهمی در فوبیا و سایر اختلالات اضطرابی دارند.
تجربه یادگیری مشاهده شده: اگر یکی از والدین یا خواهر و برادر از همین موضوع می ترسد، ممکن است فرد یاد گرفته باشد که از فراموش شدن بترسد.
تجربه یادگیری مستقیم: سابقه تروما یا تجربه آسیب زا مانند فراموش شدن، پشت سر گذاشتن یا رها شدن یا از دست دادن والدین یا مراقب می تواند به ترس از فراموش شدن کمک کند.
تجربه یادگیری اطلاعاتی: قرار گرفتن در معرض افرادی که حافظه خود را از دست می دهند، مانند مراقبت از فرد مبتلا به زوال عقل یا آلزایمر، ممکن است منجر به ایجاد ترس از فراموشی شود.
آتازاگورافوبیا چگونه تشخیص داده می شود؟برای تشخیص آتازاگورافوبیا، یک متخصص سلامت روان به ویرایش پنجم « راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی » (DSM-۵)، کتابچه راهنمای رسمی انجمن روانپزشکی آمریکا مراجعه میکند.
DSM-۵ آتازاگورافوبیا را به عنوان یک وضعیت سلامت روان نمی شناسد، اما این وضعیت ممکن است به عنوان یک فوبیا خاص واجد شرایط باشد.
این راهنما از معیارهای تشخیصی زیر برای تشخیص فوبیای خاص استفاده می کند:
ترس پایدار است و بیش از شش ماه ادامه دارد.
از ترس به طور فعال اجتناب می شود و تقریباً همیشه باعث اضطراب فوری می شود.
ترس با خطر واقعی موقعیت تناسبی ندارد.
ترس باعث اختلال قابل توجهی در زمینه های اساسی عملکرد، از جمله عملکرد اجتماعی و شغلی می شود.
آتازاگورافوبیا چگونه درمان می شود؟گزینه های درمانی مختلفی وجود دارد که می تواند به بیمارانی که فوبیا دارند کمک کند. یک متخصص مراقبت های روان یک برنامه درمانی بر اساس علائمی که ارائه می دهید ایجاد می کند.
برخی از گزینه های درمانی مورد استفاده برای رفع ترس از فراموشی ممکن است عبارتند از:درمان شناختی رفتاری (CBT): این یک نوع گفتگو درمانی است که شامل تغییر افکار و رفتارهای فرد می شود. این به افراد کمک می کند تا یاد بگیرند که الگوهای تفکر ناسازگار (مشکل ساز) و رفتارهای مرتبط با فوبیای خاص خود را بهتر شناسایی و تغییر دهند. CBT یک درمان خط اول برای اختلالات اضطرابی در نظر گرفته می شود.
مواجهه درمانی: این درمان برای سال ها درمان اولیه برای فوبیا بوده است. به طور کلی شامل قرار دادن تدریجی یک فرد در معرض فوبیا به روشی ایمن برای کاهش اجتناب و کاهش ترس در طول زمان است.
میانجیگری ذهن آگاهی: این یک نوع تمرین مراقبه است که بر حضور کامل در لحظه فعلی تمرکز دارد. می تواند به شما در مدیریت سطوح اضطراب و ترس کمک کند.
دارو: گاهی اوقات از داروها برای کاهش علائم اضطراب که بخشی از فوبیا هستند، یا اگر همزمان علائم افسردگی یا یک اختلال اضطرابی اضافی وجود داشته باشد، استفاده می شود. داروها ممکن است شامل داروهای ضد اضطراب یا ضد افسردگی باشند.
خلاصه
ترس از فراموش شدن را آتازاگورافوبیا می نامند؛ وقتی فردی به این وضعیت مبتلا می شود، ترس شدیدی از فراموش شدن یا به یاد نیاوردن کسی یا چیزی وجود دارد. گزینه های درمانی مانند تکنیک های ذهن آگاهی، درمان شناختی رفتاری و دارو وجود دارد. کار با یک متخصص مراقبت های روان دارای مجوز می تواند به شما در مدیریت این وضعیت کمک کند.
منبع: سلامت نیوز
انتهای پیام/
کد خبر: 1228756 برچسبها روان شناسی